Van Amsterdam tot Baikal
16 Januari 2014 | Rusland, Listvyanka
Zo, dit is even andere koek zeg! Direct al bij aankomst in het zeer welvarende Moskou (er is geen andere stad ter wereld met zoveel biljonairs), kwamen wij tot de ontdekking dat zelfs deze eerste dag al meer van onze reis-talenten vergde dan de gehele zo-azie reis van 4 jaar geleden bij elkaar.
Het begon reeds in het vliegtuig; wat een penetrante lichaamsgeuren en een ongeduldig volkje bij elkaar! Daarna op weg (door de sneeuw, wáárom ook alweer niet naar de zon?) met de backpacks naar het hotel. Het metrosysteem van Moskou is echt fantastisch, je komt er overal mee en ze rijden iedere minuut! Echter hadden we dit de eerste avond nog niet geheel in de vingers, engelse bordjes waren er niet en menig Moskouwiet heeft haast of doet alsof. Afin. De volgende dag was t erg druilerig weer, hetgeen zelfs t rode plein wat teneergeslagen deed ogen! Maar dat deerde niet; t was echt begonnen! Eerst naar t mausoleum van Lenin; als je t Daan vraagt voldoet dit geheel aan t criterium spookhuis; ingebalsemd lichaam (of een pop?..), enge nors pratende bewakers met grote snorren en n tochtig windje ( ik zweer t je Breg, bijna erger dan Delft). Daarna basiliuskathedraal: vet, zo zouden alle kerken m.i. eruit moeten zien. Rondje Kremlin; hmmja, jammer dat ons overal de toegang geweigerd werd. Maar t binnenhof is er niets bij! Vervolgens liepen we plots onbedoeld mee in een demonstratie met allemaal vrouwen van middelbare leeftijd, doel nog onbekend aangezien niemand dus Engels spreekt..
De dag erna op richting trein! Opvallend was dat eerst alle tassen grondig werden gescand voor toegang tot de stationshal, maar dat de trein natuurlijk niet stopt bij de stationshal nee, maar logischerwijs aan een straat circa 200m verderop?! Alwaar circa 200 medepassagiers zeer ongeduldig buiten, in de sneeuw, met zware tassen, een half uur stonden te wachten.. Het doel van de heerlijk verwarmde stationshal? Géén idee!
Na wat geharrewar met de voor de provodnitsa (de stewardess/mama van "onze" wagon) onbekende treinkaartjes mochten we onze crib voor de komende 5 dagen inrichten. Gloorix doekkies, poets je toet doekkies, handengel.. Verder helemaal prima. Al bij t eerste station deelden wij onze knusse 4p-coupé met een papa en zoontje van 13. Zij hadden een zeer aanwezige knoflook-peper lucht bij zich waarvan we wat schrokken. Beiden bleken geen Engels te spreken maar t jongetje was dolenthousiast en gretig; Sjoerd mn namens hem dank voor t woordenboekje: hij heeft zich 2 dagen vermaakt met t opschrijven van Nl zinnen, zoals: heb jij een huisdier. Wat eet deze? Wbt de nare lucht: bleek van home made soort van whoppers te komen, stinken! Gelukkig ruik je t een stuk minder na ze zelf te eten ;-).
De dagen erna hebben we geen enkel moment zonder mede "bewoners" gezeten; 3 spoorwerkers uit t noorden die wij hebben leren 31en in ruil voor whiskey met kippenpoten, 1 baas van de treinmaatschappij (kwal), een zeer angstig imponerende jongeman die niet dichterbij dan 1 m afstand durfde te komen hetgeen lastig is in n krappe coupé en die pas bij t weggaan engels bleek te spreken..? T hoogtepunt was Vitali; zoals zijn naam verondersteld een grote, sterke, zelfverzekerde Siberiër. Noem hem absoluut niet zomaar een Rus, want de siberiërs is een totaal ander slag mens; relaxder, gastvrij, open minded en bovenal: lol. Dit is idd een observatie die we echt kunnen bevestigen, wat n verschil met de mensen in Moskou! Vitali spreekt geen Engels, maar we hebben tot in de late uurtjes gepraat. Mamas geheel gegaarde kip kwam op tafel, salade, vodka, vodka als presentje mee etcetc. Een grote knuffel bij t afscheid.
We zijn er trouwens achter gekomen dat we extra lang van dit hele gebeuren hebben mogen genieten; blijkbaar zaten we in een stoptrein die over de oude(lees: langere) transsib route reed.. Aha! Dit verklaart dan ook dat we 0 westerlingen hebben gezien, welgeteld 1 kraampje met eten (hulde aan noodles) en meermaals "waarom ga je in de koudste maand naar de koudste regio van ons mooie land, lachend en hoofdschuddend. Ahaa!
Inmiddels na dus 5 dagen treinen hebben we t landschap langzaam zien veranderen van beton, industrie, naar berkenbomen, taiga, vlaktes. Hebben we de klok 5 uur zien verschuiven. Veranderden de mensen onderweg in n totaal andere cultuur.. En we zijn nog steeds in Rusland! Wat immens... Momenteel genieten we van n douche en normaal eten aan het baikalmeer, dat ong 2x zo groot is als heel Nederland. Ook hier weer; gastvrijheid voorop! Toch n ander slag mens dan de "doorsnee-Rus" (type allinn resort).
Het begon reeds in het vliegtuig; wat een penetrante lichaamsgeuren en een ongeduldig volkje bij elkaar! Daarna op weg (door de sneeuw, wáárom ook alweer niet naar de zon?) met de backpacks naar het hotel. Het metrosysteem van Moskou is echt fantastisch, je komt er overal mee en ze rijden iedere minuut! Echter hadden we dit de eerste avond nog niet geheel in de vingers, engelse bordjes waren er niet en menig Moskouwiet heeft haast of doet alsof. Afin. De volgende dag was t erg druilerig weer, hetgeen zelfs t rode plein wat teneergeslagen deed ogen! Maar dat deerde niet; t was echt begonnen! Eerst naar t mausoleum van Lenin; als je t Daan vraagt voldoet dit geheel aan t criterium spookhuis; ingebalsemd lichaam (of een pop?..), enge nors pratende bewakers met grote snorren en n tochtig windje ( ik zweer t je Breg, bijna erger dan Delft). Daarna basiliuskathedraal: vet, zo zouden alle kerken m.i. eruit moeten zien. Rondje Kremlin; hmmja, jammer dat ons overal de toegang geweigerd werd. Maar t binnenhof is er niets bij! Vervolgens liepen we plots onbedoeld mee in een demonstratie met allemaal vrouwen van middelbare leeftijd, doel nog onbekend aangezien niemand dus Engels spreekt..
De dag erna op richting trein! Opvallend was dat eerst alle tassen grondig werden gescand voor toegang tot de stationshal, maar dat de trein natuurlijk niet stopt bij de stationshal nee, maar logischerwijs aan een straat circa 200m verderop?! Alwaar circa 200 medepassagiers zeer ongeduldig buiten, in de sneeuw, met zware tassen, een half uur stonden te wachten.. Het doel van de heerlijk verwarmde stationshal? Géén idee!
Na wat geharrewar met de voor de provodnitsa (de stewardess/mama van "onze" wagon) onbekende treinkaartjes mochten we onze crib voor de komende 5 dagen inrichten. Gloorix doekkies, poets je toet doekkies, handengel.. Verder helemaal prima. Al bij t eerste station deelden wij onze knusse 4p-coupé met een papa en zoontje van 13. Zij hadden een zeer aanwezige knoflook-peper lucht bij zich waarvan we wat schrokken. Beiden bleken geen Engels te spreken maar t jongetje was dolenthousiast en gretig; Sjoerd mn namens hem dank voor t woordenboekje: hij heeft zich 2 dagen vermaakt met t opschrijven van Nl zinnen, zoals: heb jij een huisdier. Wat eet deze? Wbt de nare lucht: bleek van home made soort van whoppers te komen, stinken! Gelukkig ruik je t een stuk minder na ze zelf te eten ;-).
De dagen erna hebben we geen enkel moment zonder mede "bewoners" gezeten; 3 spoorwerkers uit t noorden die wij hebben leren 31en in ruil voor whiskey met kippenpoten, 1 baas van de treinmaatschappij (kwal), een zeer angstig imponerende jongeman die niet dichterbij dan 1 m afstand durfde te komen hetgeen lastig is in n krappe coupé en die pas bij t weggaan engels bleek te spreken..? T hoogtepunt was Vitali; zoals zijn naam verondersteld een grote, sterke, zelfverzekerde Siberiër. Noem hem absoluut niet zomaar een Rus, want de siberiërs is een totaal ander slag mens; relaxder, gastvrij, open minded en bovenal: lol. Dit is idd een observatie die we echt kunnen bevestigen, wat n verschil met de mensen in Moskou! Vitali spreekt geen Engels, maar we hebben tot in de late uurtjes gepraat. Mamas geheel gegaarde kip kwam op tafel, salade, vodka, vodka als presentje mee etcetc. Een grote knuffel bij t afscheid.
We zijn er trouwens achter gekomen dat we extra lang van dit hele gebeuren hebben mogen genieten; blijkbaar zaten we in een stoptrein die over de oude(lees: langere) transsib route reed.. Aha! Dit verklaart dan ook dat we 0 westerlingen hebben gezien, welgeteld 1 kraampje met eten (hulde aan noodles) en meermaals "waarom ga je in de koudste maand naar de koudste regio van ons mooie land, lachend en hoofdschuddend. Ahaa!
Inmiddels na dus 5 dagen treinen hebben we t landschap langzaam zien veranderen van beton, industrie, naar berkenbomen, taiga, vlaktes. Hebben we de klok 5 uur zien verschuiven. Veranderden de mensen onderweg in n totaal andere cultuur.. En we zijn nog steeds in Rusland! Wat immens... Momenteel genieten we van n douche en normaal eten aan het baikalmeer, dat ong 2x zo groot is als heel Nederland. Ook hier weer; gastvrijheid voorop! Toch n ander slag mens dan de "doorsnee-Rus" (type allinn resort).
-
16 Januari 2014 - 15:03
Mark:
Alleen de eerste "leg" van de reis klinkt al als een avontuur op zich!
Geniet ervan enne.... neem vooral veel foto's. Ik ben erg benieuwd!
Groeten, Mark -
16 Januari 2014 - 15:04
M.v.d.Knaap:
Leuk verslag jullie maken nog eens wat mee Oma -
16 Januari 2014 - 15:04
Makedonka:
Wat een belevenis jonges! Mooi verslag Daan! -
16 Januari 2014 - 15:07
Lydia:
Super dik!! Ook misschien door jullie gelach via face time!!:)
Geniet vand e wc, douche en eten..!! Op naar het volgende stukje treinen!!
Xxxx Leon en liedje -
16 Januari 2014 - 15:08
Thea:
Facetime was erg leuk konden we jullie zien en de verhalen aanhoren. Om jullie
verhalen te lezen is weer geweldig! Nog heel veel plezier! Liefs xxx -
16 Januari 2014 - 15:49
Toos Verbeek:
Ik heb genoten van jullie verslag. Het staat ook op ons lijstje misschien. Heb je geen 2 persoon coupés?
blijven genieten en ik kijk nu alweer uit naar jullie volgende verslag. Toos -
16 Januari 2014 - 16:14
De Groentjes:
Wat een fantastisch verslag, jullie maken wat mee! Goede reis en houdt het warm :) Groetjes, De Groentjes -
16 Januari 2014 - 16:30
Nel Helderman:
Heb weer genoten van jullie reisverslag. Bijzonder! Enne........ wat is douchen toch heerlijk he!
Kijk uit het volgende verslag. Veel reisplezier! liefs van ons 2tjes -
16 Januari 2014 - 18:40
Rien:
wat een begin, nu snap je ook dat het treinkaarje niet klopte, maar dit is misschien nog wel leuker met de echte "russen"
heel veel plezier nog en we lezen graag n volgend stukje
gr rien -
16 Januari 2014 - 18:51
Marika:
Nou, de ene Rus is de andere niet hè. Gelukkig waren Vitali en de vodka daar op het juiste moment! (wat toffe naam trouwens haha). Ben benieuwd naar de volgende verhalen! Veel plezier! -
16 Januari 2014 - 18:56
Marina Ter Horst:
Veel plezier samen, klinkt goed! -
16 Januari 2014 - 21:52
Paul En Frytzen:
Mooi verhaal!!! Geniet ervan :) -
16 Januari 2014 - 23:31
Ria Van Der Valk:
Mooi verhaal geniet nog veel -
17 Januari 2014 - 03:03
:
@Toos: wat gaaf dat jullie deze reis wellicht ook gaan maken! Er zijn geen 2p coupés, maar voor een meerprijs (volgens mij t dubbele..) kun je met zn twee een 4p reserveren. Wij hebben geen spijt van 4 persoons! :-) -
17 Januari 2014 - 10:13
Luke En Riska:
Wat een mooie verhalen, z'n 4p coupé klinkt heel gezellig! Volgende keer wel foto's meesturen he.
Groeten! -
17 Januari 2014 - 13:59
Stanley:
Mooi verhaal en mooie reis! Veel plezier! -
18 Januari 2014 - 10:16
Wim En Corry:
Supergaaf om door zo'n immens groot land te reizen ( wel koud brrr..) we hebben net ook de foto 's gezien , nog heel veel plezier! XXX -
18 Januari 2014 - 14:45
Mariska:
Zo te lezen vermaken jullie je prima en is het avontuur goed begonnen!
De foto's zijn ook erg super leuk!!
Geniet en hopelijk volgt er snel een weer zo'n een gaaf verhaal!!!!
Dikke kuss -
21 Januari 2014 - 19:03
Corry V D Knaap Persoon:
Erg leuk om jullie verslagen te lezen. We blijven jullie volgen. Veel plezier ! -
21 Januari 2014 - 20:54
Ron:
Leuk om te lezen, het klinkt als een mooi en groot avontuur. Keep going, komrad! -
23 Januari 2014 - 13:10
Theo En Mies:
Wij gaan jullie volgen, wat een geweldig verhaal .
Veel plezier en de groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
